Ta grupa rzadkich nowotworów nieustannie wymusza na lekarzach konieczność edukowania środowiska medycznego oraz pacjentów.
Lipiec – Miesiąc Świadomości Mięsaków, to właściwy czas, aby zwiększyć naszą wiedzę na ich temat i wspierać projekty badawcze mające na celu opracowywanie nowych, skuteczniejszych terapii.

Mięsaki występują zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, ale ich charakterystyka i leczenie mogą się różnić. Najczęstsze rodzaje mięsaków u dzieci to mięsak mięśni poprzecznie prążkowany (rhabdomyosarcoma), mięsak kości (osteosarcoma) i mięsak Ewinga. U dorosłych częściej występują tłuszczakomięsak (liposarcoma) oraz mięśniakomięsak gładkokomórkowy (leiomyosarcoma).

Mięsaki są często diagnozowane (zbyt) późno – choroba jest często dość zaawansowana i/lub już rozsiana po całym organizmie (przerzuty). Jednym z powodów jest to, że wczesne stadium mięsaków nie daje wyraźnych objawów, które mogłyby umożliwić wcześniejszą diagnozę. Innym powodem jest to, że mięsaki są często błędnie diagnozowane i nieprawidłowo leczone. Przez to nowotwór ma czas na wzrost i rozprzestrzenienie się.

Objawy mięsaków mogą być różnorodne i zależą od ich lokalizacji oraz wielkości. Do najpowszechniejszych symptomów choroby należą:

• guz lub obrzęk – nietypowe zgrubienie, które można wyczuć pod skórą, często bezbolesne na początku;
• ból – stały lub nasilający się w nocy, który nie musi być związany z aktywnością fizyczną, który często nie ustępuje po podanych lekach przeciwbólowych;
• utrata wagi bez wyraźnej przyczyny – często towarzyszy zaawansowanym stadiom nowotworów;
• zmęczenie, osłabienie, brak energii;
• patologiczne złamania niewspółmierne do odniesionego urazu;
• zaburzenia ruchomości kończyny.

Pomimo dużych starań i zaangażowania środowiska naukowo-medycznego od wielu lat nie odnotowano istotnych przełomów w leczeniu mięsaków.
To, przede wszystkim, wczesna diagnoza daje najlepsze rokowania na długotrwałe wyleczenie!